13 February 2013

Kg. Sawah Sempadan, Tanjung Karang

Sempena cuti CNY nie 4 hari, sebenarnya aku sendiri memang takde plan nak kemana-mana. Lagipun memang dah buat keputusan tanak balik. Wah, tanak balik gitu. Cam kejam aje. Bukan ape, aku pon nak kena adjust bajet gak. Memandangkan within a month aku akan travel sekali lagi, Insya Allah. 

So bila aku hapdet my status at FB, kak Tana msg me and ajak ke Kg. Sawah Sempadan, gi umah family angkat. This is not my 1st time actually kesana. 1st time 2 tahun lepas kot. Hihi! Dah lama la wey. Thanks kak sebab ajak orang!!!

Yeeeaaaayyy! Walaupun nak gi lepak2 kat umah ditepi sawah a.k.a bendang [nie orang Utara yang panggil] tapi aku tetap happy. Macam kanak2 kan. Aku tak kesah as long as aku leh jejalan... aku memang pantang diajak. Rasanya since kanak2 lagi aku ada penyakit ini. Pantang diajak. Walaupun hanya ajak2 ayam kot. Isk, perangai sapa la yang xtau malu nie.

Terima kasihlah mak & abah [dorang memang bahasakan diri camnie] sebab sudi menerima kami yang datang dengan tangan kosong & sesuka hati je buat macam umah sendiri. Aduh malunya aiiiii!!!

Nie parit belakang umah dorang, yang memisahkan antara their house ngan sawah. Sebatang kayu yang tergantung tue adalah kayu mengail yer. Dorang nak mancing ikan puyu. This time sawah sangat menghijau. The best thing is umah mak pak aku sendiri pon sebelah sawah kot. Tak pernah nye aku pegi memancing gini. Pak aku sendiri pon wat bendang. Mau dia gelak guling2 kot kalu tahu aku pegi melepak tepi sawah. Balik Penang, bertuah lah aku nak pi bendang dia. Hahahahaha! Anak bertauh!


Aku yang menempel ditepi rumah, memerhati aje sebenarnya dorang memancing. Panas terik kot! Cukuplah sekadar memandang. Kalau kat umah sendiri, bleh ar nak wat aktiviti bebas. Nie umah orang kot! Pada2 laa ko Hazwani oiiiii......


Anak kawan kak Tana, si Taufiq tengah memancing olok2. Takkanlah aku nak lawan berebut kayu ngail nie ngan dia kan? Ellloooo.... tolong jaga sifat keayuan ko sikit yer! Geram gak aku tengok ikan puyu yang melompat2 tue. Hihihi!


Ikan puyu yang ditangkap.


Okeh jangan percaya dengan pic nie! Hahahahaha! Aku cuma memegang aje. Pastu Taufiq amek. Hahahaha! Ok la okla... panasss... achik tanak berjemur... Nanti garing plakkk.... Hihihi! [poyo selama hayat kanak2 ko tue berkubang hari2 kot dalam parit tepi bendang kat umah. Jangan nak ayat sgt kot!]


Aksi diwaktu petang. Selepas hujan. Kekenyangan makan nasik lauk sedap. Tengah melawan rasa ngantuk sebab tido tak cukup. Takot kena tinggal. Memang macam budak2. Ko tue dah 29 tahun nie cik kak oiiiiiii!


Didaerah itu..... Hihihi!


Anyway kak... thanks a lot tauuuuuuu sebab ajak orang! Orang suka je jejalan. Seb bek kamera tak bawak... kalo tak mampos laaa dedua dok melompat sana sini. Hihihi!


Love,
Wanie

No comments:

Post a Comment

The sadness thing in your life

Just a quick update as a reminder to myself Its really hard to accept that life as a fat woman actually. Hahahaha For the 1st time aku merun...